5η Ο Κ Τ Ω Β Ρ Ι Ο Υ 1912:
Επέτειος που θα έπρεπε προπάντων να μελετούμε
Κ Α Κ Ω Σ ΔΕΝ εορτάζεται
ως εθνική επέτειος των Ελλήνων
η προ 106 χρόνων 5η Οκτωβρίου.
Για την ημέρα έναρξης, το 1912, των Βαλκανικών Απελευθερωτικών Πολέμων:
Υπερδιπλασίασαν την εδαφική επικράτεια
της μικρής Ελλαδίτσας της Μελούνας:
Με την απελευθέρωση
τής Μακεδονίας,
της Θράκης,
της Ηπείρου,
των Νησιών τού Ανατολικού μας Αιγαίου
και την ένωση τής Κρήτης με τη μητέρα Ελλάδα.
Η ΚΟΡΥΦΑΙΑ, μάλιστα,
σημασία της 5ης Οκτωβρίου 1912 θα έπρεπε να ενδιαφέρει ζωτικότερα σήμερα τον Ελληνισμό των δύο χρεοκοπημένων, παρηκμασμένων και συρόμενων σε διαπραγματεύσεις υποταγής κρατών μας.
Ως επέτειος για ΜΕΛΕΤΗ.
Και για βαθύ στοχασμό
τού μεγαλύτερου, μετά την Εθνικήν ημών Επανάστασιν τού 1821, επιτεύγματός μας:
-Π Ω Σ , ΑΡΑΓΕ,
η ατιμωτικά ηττημένη το 1897,
στον «ατυχή» ελλαδο-τουρκικό πόλεμο
και χρεοκοπημένη και στενάζουσα υπό φαυλοκρατία
μικρή Ελλάς, μετά το σωτήριο Κίνημα στο Γουδί τού Στρατιωτικού Συνδέσμου 1909 και την ανάληψη τής πρωθυπουργίας το 1910 από τον γίγαντα τής στρατηγικής Κρητικό επαναστάτη Ελευθέριο Βενιζέλο, κατόρθωσε να συνεγείρει το Έθνος, να το προπαρασκευάσει και να το οδηγήσει στην περίλαμπρη απελευθερωτική πορεία των δύο Βαλκανικών Πολέμων 1912-1913.
Π Ο Λ Ι Τ Ι Κ Α , πρώτ’ απ’ όλα,
τα προσφερόμενα για μελέτη,
διδάγματα τής ένοπλης 5ης Οκτωβρίου 1912:
– Πώς η από το 1910 Ανορθωτική Κυβέρνηση τού Ελ. Βενιζέλου σχεδίασε και υλοποίησε, σε δύο μόλις χρόνια, τη γιγαντιαία εσωτερική και εξωτερική πολιτική τού μέχρι τότε γονατισμένου ελλα-δικού μας κράτους, ώστε να το καταστήσει άξιο, πρόθυμο και, προπάντων, ΙΚΑΝΟ, για τον άθλο τού 1912-1913;
Π Ω Σ ΕΠΙΤΕΥΧΘΗΚΕ,
με την εξουδετέρωση τής φαυλοκρατίας των παλαιοκομματικών, – ο ταχύτατα αποτελεσματικός εκσυγχρονισμός τού κράτους; Και των δημοκρατικών θεσμών;
– Η ραγδαία οικονομική ανάπτυξη τής χρεοκοπημένης Ελλάδος;
– Η αλματώδης επαύξηση τής στρατιωτικής ισχύος;
– Η πειστική κι ενθουσιώδης εξύψωση τού φρονήματος των όπου γης Πανελλήνων;
– Η επιδέξια και ταχύτατη αξιοποίηση τού διεθνούς περιβάλλοντος;
– Και των προσφερόμενων το 1912 χρησιμότατων βαλκανικών συμμαχιών; Ακόμη και με τη μέχρι πρότινος και αμέσως μετά εχθρικότατη Βουλγαρία, εναντίον τής οποίας ο 2ος νικηφόρος μας Βαλκανικός Πόλεμος;
Π Ρ Ω Τ Ι Σ Τ Ω Σ οι Κύπριοι
οφείλουμε τη μελέτη
τής Πολιτικής Παρακαταθήκης
τής 5ης Οκτωβρίου 1912
και για έναν επιπλέον λόγο:
Ένα από τα λαμπρότερα μυαλά της αγγλοκρατούμενης τότε Κύπρου, ο 40χρονος Δήμαρχος Λεμεσού Χριστόδουλος Σώζος, ανάμεσα σε 100άδες Κύπριους Βαλκανιομάχους Εθελοντές Πολεμιστές, θυσιάστηκε μαχόμενος, όπως πολλοί άλλοι Κύπριοι, ως απλός τυφεκιοφόρος, 6 Δεκεμβρίου 1912, στις επιχειρήσεις του Ελληνικού Στρατού για την απελευθέρωση των Ιωαννίνων από τον μακραίωνα τουρκικό ζυγό…
ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ
