Τελέστηκε την Παρασκευή 19 Ιουλίου 2019, στις 10:00 π.μ., το καθιερωμένο εδώ και 15 χρόνια τρισάγιο στη μνήμη των ηρώων της 184 Πυροβολαρχίας Πεδινού Πυροβολικού και της 185 Μοίρας Πεδινού Πυροβολικού, στο Μνημείο Πεσόντων το οποίο ανεγέρθηκε στο χώρο των Φοιτητικών Εστιών, στην Πανεπιστημιούπολη, στη περιοχή Αθαλάσσας.
Το Πανεπιστήμιο Κύπρου τίμησε τη μνήμη των εννέα πεσόντων Υπαξιωματικών και Οπλιτών του Πυροβολικού, που θυσιάστηκαν ηρωικά υπερασπιζόμενοι την Πατρίδα στις 20 Ιουλίου 1974, όταν το στρατόπεδο των δύο Mονάδων στην Αθαλάσσα, δέχθηκε άνανδρη επίθεση από την τουρκική αεροπορία.
Στο τρισάγιο παρευρέθηκαν ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Κύπρου και άλλα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου και του προσωπικού του ιδρύματος, αντιπροσωπεία του Παγκυπρίου Συνδέσμου Εφέδρων Πυροβολικού, συγγενείς και συμπολεμιστές των τιμωμένων Ηρώων καθώς και αριθμός φοιτητών από το Πανεπιστήμιο.
Επιμνημόσυνο ομιλία εκφώνησαν ο Πρύτανης της Πανεπιστημίου Κύπρου καθηγητής Τάσος Χριστοφίδης και ο Πρόεδρος του Παγκυπρίου Συνδέσμου Εφέδρων Πυροβολικού κύριος Σταύρος Ανδρέου.
Συγκινητικό και αυθόρμητο χαιρετισμό εκφώνησε η κυρία Ειρήνη Κουδουνά Μαυροματάκη αδελφή του Ήρωα της 185 Μοίρας Πεδινού Πυροβολικού λοχία Πυροβολικού Κωνσταντίνου Κουδουνά.
Η εκδήλωση έκλεισε με κατάθεση στεφάνων στο Μνημείο.
Χαιρετισμός κυρίας Ειρήνης Κουδουνά Μαυροματάκη
Αναφορά σε Σας που φύγατε
Αδέλφια μου καράβια αταξίδευτα στους αιγιαλούς της Κερύνειας,
Κρίνα που μαραθήκατε στους ανθοβολώνες της Λαπήθου,
Σταγόνες από ανθόνερο που στεγνώσατε στης Παφίας το μέτωπο…
Μαγιάτικα στεφάνια μας που μένετε ακόμα
Σταυρωμένοι Θεοί στις κεφαλόπορτες του Ριζοκάρπασου…
Σιτοβολώνες αθέριστοι στη Μεσαορίας τον κάμπο.
Γιασεμιά αμύριστα στης Μόρφου τις αυλόπορτες
Κατάλευκοι άγγελοι με ηλικία την αιωνιότητα.
Γίνατε ο φωνακτός πόνος που κατάστηθα σφάζει μας
Στις Θερμοπύλες «από χρέος μη κινούντες»
Προβάλατε Αρετήν και Τόλμην.
Νικήσατε, Εσείς, άκαυτη βάτος!!
Κι εμείς, σε μια πορεία σταθερά Ακίνητη
Στην ευθεία της Αδικίας που μας πνίγει…
Αδέλφια μου συγχωρέστε με που δεν έχω κάτι,
να φιλέψω τη νιότη σας,
λίγο νερό από το Κυθρεώτικο Κεφαλόβρυσο για τα χείλη σας,
ένα κυκλάμινο από τον Άγιο Ιλαρίωνα για το στήθος σας,
ένα στεφάνι λεμονανθών της Μόρφου για τα μαλλιά σας…
Πόνος αφόρητος η απουσία σας, το καθαρό βλέμμα σας,
το ανείπωτης ομορφιάς χαμόγελο σας…
Παρηγοριά μοναδική μας,
το ιστίο του Οδυσσέα που γράφει: «νόστιμνο ήμαρ».
