Φίλοι μου,
Αρχικά δεν έχω λόγια να ευχαριστήσω για το ενδιαφέρον που δείξατε στο πρόσωπό μου. Αυτά τα πράγματα συμβαίνουν σπάνια στους καιρούς μας. Εύχομαι να μπορέσω κάποια στιγμή να φανώ κι εγώ χρήσιμος σε σας.
Σας στέλνω το τραγούδι “Απουσία” που έγραψα για τους αγνοούμενους,(…).
Χίλια ευχαριστώ.
Με αγάπη και εκτίμηση,
Πόλυς Κυριάκου
ΑΠΟΥΣΙΑ
Κάθε φοράν που σε θωρώ τζ’ αναστενάζεις,
μαύρην μαντήλαν να φορείς στη τζιεφαλήν
τζιαι τον πατέραν μου Χριστόν να τον φωνάζεις,
κλαίω που μέσα μου -μάνα- να μεν με δεις..
Κάθε φοράν που βάλλεις δεύτερον ποτήριν
τζιαι δεύτερην καρέκλαν στο τραπέζιν μας,
θωρώ τον τζύρην μου τζιαμαί στο παραθύριν,
αληθινόν σαν τον Χριστόν τζιαι νέφκει μας..
Τζι’ αρκέψασιν να λυώννουσιν μέσα στα θκυό σου σιέρκα,
θκυο-τρείς φωτογραφίες του – στην μιαν ήταν γαμπρός..
Εικόνες εγινήκασιν, ανάψαν μές στ’ αστέρκα,
δέιχνεις τες, ξαναδείχνεις τες, μα ποιος τες βλέπει, ποιος..;
Στίχοι-Μουσική: Πόλυς Κυριάκου
Ερμηνεία: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Eνορχήστρωση: Αλκίνοος Ιωαννίδης
